Uit de pers:
geciteerd uit:
Mooi ongecompliceerd werk
in Galerie ‘De Vlaming’
(1/2 pagina Haagsche Courant febr. ’97)
door Gé Ansems,
kunstredacteur.
Galerie ‘De Vlaming’ brengt graag twee kunstenaars voor het voetlicht. Ook nu weer zet de galeriehouder een beeldhouwer en een schilder op een podium. Dat levert een boeiende tentoonstelling op. De belangrijkste overeenkomsten tussen de Zoetermeerse schilderes Nini Huigen en de in Amerika woonachtige beeldhouwer Frits van Eeden is dat zij beiden met eenvoudige en heldere lijnvoering hun onderwerpen vangen. Het werk van beiden is dus ongecompliceerd, zonder overigens oppervlakkig te zijn.
Huigen werkt voornamelijk in opdracht. In ‘De Vlaming’ presenteert ze voor het eerst een serie doeken met vrij werk. Kenmerkend voor dit vrije werk zijn, behalve de eenvoudige belijningen, de frisse enkelvoudige kleurvlakken. Over het algemeen is haar werk -veelal gouache- sterk grafisch, sommige afbeeldingen zouden zo op affiches kunnen worden afgedrukt. Toch zou het te ver voeren om haar werk affichekunst te noemen. De werken zouden ook geen gek figuur slaan als illustraties in boeken.
De onderwerpen van Huigen zijn dieren zoals vogels in vele soorten, giraffen, tijgers en vissen. Vaak geeft ze haar dieren een menselijke uitstraling. Een voorbeeld hiervan is het doek met een soort familieportret van een giraffengezin. Vier gezichten van giraffen. Op het doek “Opgekropt” zien we duivenlichamen met opgezwollen kroppen.Hun staarten zijn in elkaar verweven. Ze staan op stevige poten als reuzen midden in een miniatuurstad. Ze hebben echter geen duivenkoppen, maar menselijke gezichten.
Alle dieren van Huigen vormen een eenheid. Losse individuen kom je in haar werk niet tegen. Zij accentueert de eenheden door een spel van kleuren en belijning. Zo gaan in de tijgers in “Jungle Eyes”bijna volledig op in de bush, alleen hun ogen en een deel van hun koppen zijn duidelijk zichtbaar. Maar in het struikgewas worden hun kracht en bewegelijkheid voortgezet.
Af en toe maakt Huigen een uitstapje naar een hele andere stijl, zoals in “Power”, acryl op linnen. We zien drie karbouwen in een geheimzinnig warm rood licht, dat de lijven doorschijnend maakt.
Al met al heeft de galerie met deze tentoonstelling een verrassende ontmoeting tot stand gebracht tussen Nini Huigen en Frits van Eeden. Twee kunstenaars die hun vak verstaan en daardoor ook afzonderlijk weten te boeien. Daarom is deze tentoonstelling een bezoek meer dan waard. Ook voor mensen die niet gewend zijn om naar kunst te kijken. Want je hoeft er geen verstand van te hebben om het tentoongestelde werk te kunnen waarderen.
Door naar Pagina 2